umów się na konsultację 533 728 335

Czy można wyleczyć insulinooporność samą dietą?

Czy można wyleczyć insulinooporność samą dietą Kiedyś zaburzenia gospodarki węglowodanowej rozpoznawane były późno – dopiero wtedy, gdy dochodziło do rozwoju pełnoobjawowej cukrzycy. Dziś natomiast znamy pojęcie stanu przedcukrzycowego, a także jesteśmy w stanie uchwycić pierwszy sygnał alarmowy, jakim jest insulinooporność.

Insulinooporność – czy musi prowadzić do cukrzycy?

Insulinooporność powoli staje się znakiem naszych czasów – w społeczeństwach rozwiniętych może dotyczyć nawet kilkudziesięciu % osób. Zaburzenie to dotyczy zmniejszenia wrażliwości komórek na insulinę. Trzustka działa prawidłowo, reagując wydzielaniem insuliny za każdym razem, gdy zwiększa stężenie glukozy we krwi. Mowa o sytuacji, gdy spożywamy posiłki zawierające węglowodany. Jeśli jednak węglowodany spożywane są w dużych ilościach i w każdym posiłku – trzustka jest stale stymulowana do syntezy insuliny, poziom hormonu we krwi stale utrzymuje się na wysokim poziomie – i wtedy komórki przestają prawidłowo na nią reagować.

Rozwojowi insulinooporności sprzyja niewłaściwa dieta, stres, palenie tytoniu czy picie alkoholu a także otyłość czy uwarunkowania genetyczne. Zjawisko insulinooporności może ponadto towarzyszyć tym zaburzeniom hormonalnym, w których dochodzi do nadmiernej syntezy hormonów o działaniu przeciwstawnym do insuliny – hormonu wzrostu, kortyzolu czy glukagonu.

Jeśli insulinooporność utrzymuje się przez dłuższy czas, trzustka nie jest w stanie wytworzyć ilości insuliny wystarczających do tego, aby przełamać barierę insulinooporności. Prowadzi to do przewlekłej hiperglikemii oraz rozwoju cukrzycy typu 2. Proces ten trwa jednak latami, a zatem mamy wystarczająco dużo czasu, aby powstrzymać rozwój cukrzycy. A jak rozpoznać insulinooporność? Oczywiście najbardziej wiarygodnej odpowiedzi udzielą nam wynik badań laboratoryjnych (test tolerancji insuliny, metoda klamry metabolicznej), jednak niekiedy sami możemy rozpoznać niepokojące symptomy. Najczęstsze objawy insulinooporności to:

– chroniczne zmęczenie
– senność, odczuwana zwłaszcza po posiłku
– nadciśnienie
– nadwaga i problemy z odchudzaniem.

Czy insulinooporność wymaga stosowania leków?

Podstawą leczenia insulinooporności jest zmiana trybu życia. Leki obniżające poziom glukozy we krwi i zwiększające wrażliwość komórek na insulinę powinny być stosowane dopiero wtedy, gdy dieta nie przyniesie pożądanych efektów. Dieta w insulinooporności polega przede wszystkim na ograniczeniu spożycia węglowodanów i wybieraniu wyłącznie węglowodanów o niskim indeksie glikemicznym. Preferowana jest dieta o wysokiej zawartości tłuszczu, która doskonale normalizuje poziom glukozy we krwi. Doskonałe efekty przynosi także dieta ketogeniczna, ograniczająca do minimum spożywanie węglowodanów. Taka dieta sprzyja redukcji masy ciała, co pomaga zmniejszyć insulinooporność, ponadto skutecznie zmniejsza poziom glukozy i insuliny we krwi. Równie zadowalające efekty przynosi stosowanie diety ketogenicznej w przebiegu cukrzycy typu 2. Opracowanie diety w insulinooporności najlepiej jest powierzyć dietetykowi, który dostosuje jadłospis do naszych aktualnych wyników badań i stanu zdrowia.

Zazwyczaj odpowiednia dieta oraz aktywność fizyczna w zupełności wystarczą, aby wyleczyć insulinooporność. Gdy jednak zmiana trybu życia okaże się być niewystarczająca, wtedy wymagane jest zastosowanie leków obniżających poziom glukozy we krwi. Zazwyczaj stosowana jest metformina. Jednak nawet podczas stosowania farmakoterapii konieczne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, ze szczególnym uwzględnieniem diety, a także unikania stresu i używek oraz aktywności fizycznej. Takie zdrowe nawyki należy oczywiście kontynuować także po przywróceniu poziomu glukozy do normy oraz ponownym uwrażliwieniu komórek na działanie insuliny.

Pozostałe teksty